Anıl’ın Güncesi: BİLİNÇALTIMIZIN KODLARI
Bir ülkeye, bir şehre ait hissetmem için orada bir kış mevsimi geçirmeliyim. Üşümem, battaniyeme sarılmam, bitki çayımı içmem, en renkli çoraplarımı giymem gerekli. Oysa...
Anıl’ın Güncesi: TAM 52 YIL ÖNCE…
Çocukluğumdan beri belgesel izleme bayılırım. Her türünü pür dikkat izlerim ve çok keyif alırım. Özellikle eski zaman belgesellerini izlerken içerisinde kaybolurum. Birkaç gün önce...
Anıl’ın Güncesi: BU DUA HEPİMİZİN!
2020 yeni umutlarla, yeni gelişimlerle ve beklentilerle geldi. Bizim dileklerimiz olduğu gibi doğanın da bizlerden dilekleri, beklentileri, ‘bu yıl bunu yaşamam umarım’ diye başlayan...
Anıl’ın Güncesi: İKİNCİ YURDA DÖNÜŞ
Uzun bir Türkiye seyahati sonrasında ikinci yurda döndüğüm bu günlerde 'eve gelmiş olma hissini' yaşıyorum.
İstanbul'da yaşadığım yıllarda fark etmiştim bu hissi. Memleketim Adana'dan çalıştığım...
Anıl’ın Güncesi: AH MEMLEKET KOKUSU
Bu ayki yazımın benim için önemi bambaşka. Bu satırları yazarken, bir yıl önce hikâyemin başladığı yerdeyim. Tek bir valizle çıktığım bu yolda, biriktirdiklerimden memnun,...
Anıl’ın Güncesi: MELBOURNE’DE YAŞAM
Otuz yaşını geçtikten sonra zaman daha hızlı akar derlerdi, doğruymuş! Avustralya’ya gelişimin birinci yılı şu günlerde dolmak üzere… Zamanın akış hızına yetişmeye çalışırken, koca...
Anıl’ın Güncesi: AVUSTRALYA’DA BİR ADANALI-2
Avustralya maceram neredeyse bir yıl önce başladı. Hemen hemen her gün birçok detayı ilk kez deneyimlediğim anlar yaşamaya devam ediyorum. Bu bir yıla ne...
Anıl’ın Güncesi: Mutluluk mu? Memnuniyet mi?
Bugün uzaklardan gelen bir dost sesi, bıraktığım bir nottan bahsetmek için bana ulaştı. O notu aslında 4 yıl önce yazıp masaüstüne yapıştırırken düşündüğüm tek...
Anıl’ın Güncesi: NEREYE AİTİZ BİZ?
Şimdi betimleyeceklerimi okuduğunuzda “kesinlikle öyle” diye düşüneceğinize eminim. Ruhun içerisinde, en derinde, tam gözler dolmadan önce boğazın kilitlendiği yerde bir eksiklik, bir boşluk, bir...
Anıl’ın Güncesi: GELECEĞE MEKTUP
Geçmişe duyulan özlem gibi, geleceğe de bağımlıydık aslında her birimiz. Hep içimizde geçmiş günlerin hasreti ile yaşadık, aynı anda daima geleceği düşledik. Ne geçmiş...